Inseminacja domaciczna

Inseminacja to bezbolesna procedura polegająca na wprowadzeniu oczyszczonych, wyselekcjonowanych i zagęszczonych plemników bezpośrednio do jamy macicy przy użyciu katetera. Jest wykonywana w najbardziej korzystnym czasie podania plemników – owulacji.

Inseminacja stanowi pierwszy krok w leczeniu pacjentów zaliczanych do grupy o obniżonej płodności, mając na celu zwiększenie szans zapłodnienia komórek jajowych.

Wskazania

Jak  wygląda przygotowanie do inseminacji?

Pacjenci przed inseminacją proszeni są o wykonanie badań:

Ponadto dodatkowe badania:

• HTLV – 1 (wirus ludzkiej białaczki z komórek T) – powinni wykonać pacjenci, którzy pochodzą z obszarów o wysokiej zachorowalności lub których partnerzy seksualni bądź rodzice pochodzą z takich obszarów (Ameryka Północna, Południowa, Karaiby),
• Trypanosoma cruzi – świdrowiec amerykański – po podróży pacjenta do krajów Ameryki Środkowej lub Południowej, do 2 tygodni po powrocie z podróży lub do 40 dni od przetoczenia krwi wykonanego w krajach Ameryki Środkowej lub Południowej
• Malaria – po podróży pacjenta do krajów tropikalnych, gdzie występuje malaria (prosimy upewnić się, jakie ryzyko występuje w danym regionie korzystając na przykład ze strony Wojskowego Instytutu Medycznego: http://www.medycynatropikalna.pl/info/27/malaria_profilaktyka):
  • Szybki test na malarię – do 40 dni po powrocie z podróży, jeśli nie ma objawów oraz do roku po powrocie z podróży, jeśli wystąpiły epizody gorączki, na szczycie gorączki
  • Rozmaz – do 40 dni po powrocie z podróży, jeśli występują epizody gorączki, na szczycie gorączki

Przed pierwszą wizytą mogą Państwo wykonać już część z tych badań. Na pierwszej wizycie otrzymają Państwo skierowanie na pozostałe badania oraz lekarz przedstawi plan leczenia.

Ważność badań laboratoryjnych (wirusologicznych, Toksoplazmoza, Różyczka, Chlamydia) przed kwalifikacją do inseminacji wynosi 3 miesiące.

Inseminacja może być przeprowadzona zarówno w trakcie naturalnego cyklu jak i po uprzedniej terapii hormonalnej, stymulującej dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych. W terapii stosuje się klomifen (w leczeniu zaburzeń owulacji, blokuje efekty działania estrogenów) lub gonadotropiny (pobudzają funkcjonowanie jajników). Lekarz monitoruje cykl przy pomocy USG, a gdy pęcherzyki osiągną odpowiednią wielkość, w czasie owulacji przeprowadza się inseminację. Sam zabieg nie wymaga znieczulenia, chociaż niektóre pacjentki uskarżają się na pewien dyskomfort i lekkie krwawienie wynikające z umieszczenia kateteru w szyjce macicy. Trwa kilka minut. Po zabiegu cza­sem może pojawić się plamie­nie, a po kilku dni­ach delikatne bóle brzucha i piersi odczuwalne podob­nie jak przed zbliża­jącą się miesiączką.

Skutki uboczne:

Sam zabieg inseminacji jest mało inwazyjny i nieskomplikowany. Skutki uboczne mogą wiązać się raczej ze stosowaną wcześniej stymulacją hormonalną, która może mieć wpływ na zdrowie fizyczne i kondycję psychiczną kobiety.

Warto także wziąć pod uwagę, że po inseminacji istnieje ryzyko ciąży  mnogiej. Szczególnie, jeśli w wyniku stymulacji dojrzewa więcej niż jeden pęcherzyk.

Po zabiegu:

Warto pozwolić sobie na relaks i odpoczynek. Kobieta powinna unikać sauny i solarium, a także opalania, intensywnego wysiłku fizycznego, używek oraz stresu. Ważne jest zdrowe odżywianie i unormowany rytm snu i czuwania.

Skuteczność inseminacji:

Skuteczność inseminacji nasieniem męża wynosi około 10%, w zależności od parametrów nasienia, wieku kobiety, ilości dojrzałych pęcherzyków oraz dodatkowych czynników męskich i żeńskich wpływających na płodność. Pierwsze niepowodzenie nie powinno jednak sugerować, że nie ma szans na poczęcie w wyniku kolejnych inseminacji. Efektywność można oceniać właściwie po wykonaniu minimum 3 zabiegów. Po 4 nieudanych inseminacjach warto zastanowić się nad dalszym leczeniem, ponieważ właśnie pierwsze 3-4 zabiegi dają najwyższe szanse na ciążę. Później efektywność spada, a według Europejskiego Stowarzyszenia ds. Leczenia Niepłodności, gdy szósta próba kończy się niepowodzeniem, warto porozmawiać z lekarzem o innych sposobach zajścia w ciążę.

Skuteczność inseminacji nasieniem dawcy jest wyższa i wynosi do 25%.

Przygotowanie nasienia:

• Inseminacja nasieniem partnera (AIH)

Przed przystąpieniem do zabiegu inseminacji oddane przez partnera nasienie zostaje odpowiednio spreparowane w laboratorium. Ma to na celu głównie usunięcie plazmy nasiennej, bakterii, leukocytów, innych komórek i martwych plemników oraz zagęszczenie plemników o najlepszych parametrach. Liczba plemników w otrzymanej próbce jest jednak istotnie mniejsza, należy zatem wziąć pod uwagę wyjściową koncentrację plemników w ejakulacie. Najbardziej skuteczne metody preparatyki to wirowanie w gradiencie gęstości i/lub swim-up.

• Inseminacja nasieniem dawcy (AID)

Nasienie dawcy jest cenną alternatywą dla par, u których problemem jest przyczynę stanowi czynnik męski lub też ryzyko genetyczne ze strony partnera.

Szczegółowe informacje oraz porady dotyczące wyboru odpowiedniego dawcy do planowanego zabiegu znajdą Państwo w dziale poświęconym bankowi nasienia: KLIKNIJ TUTAJ